استفاده از تصمیم گیری چندمعیارۀ مبتنی بر تلفیق روش های dematel و anp در انتخاب مکان بهینۀ آرامستان ها (مطالعۀ موردی: اصفهان)

امروزه شهر پویا شهری است که بتواند خدمات رسانی مطلوبی را برای شهروندان ارائه دهد. آرامستان ها از جمله مراکز خدماتی محسوب می شوند که رشد شهرنشینی و افزایش جمعیت، تکمیل ظرفیت آن ها را به همراه داشته و برنامه ریزی جامع و از پیش تعیین شده برای مواجهه با این بحران ضروری است. متأسفانه در شهرهای ایران مطالعه و برنامه ریزی برای مواجهه با این بحران وجود ندارد. از آنجا که امروزه رعایت استانداردهای زیست محیطی یکی از اصول احداث تجهیزات و امکانات شهری و فراشهری است، در این پژوهش با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره، که در تلفیق با gis توانسته است به حل مسائل تصمیم گیری فضایی کمک کند، مکان آرامستان جدیدی برای اصفهان بر اساس معیارهای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی پیشنهاد شده است. معیارهای مؤثر در مکانیابی آرامستان با استفاده از منابع و نظر کارشناسان شناسایی شده است. با توجه به اینکه تعیین میزان تأثیرگذاری و تأثیرپذیری معیارها از یکدیگر، آن ها را به دنیای واقعی نزدیک تر می کند، از روش دیمتل برای استخراج روابط اثرگذاری بین عوامل استفاده شد. نقشة حاصل از دیمتل برای مدل سازی anp برای وزن دهی عوامل به کار گرفته شد. سپس، با استفاده از نتایج آن ها در محیط gis نقشه های فازی وزن دار عوامل تولید شد. در نهایت با کمک عملگر گامای فازی نقشه ها ترکیب شدند تا نتیجۀ به دست آمده از آن کاستی های روش جمع، که ساده ترین روش ترکیب نقشه هاست را بهبود دهد. مکان بهینۀ متناسب با شرایط زیست محیطی و اقتصادی- اجتماعی پیشنهاد شد. احداث آرامستان در این مکان از انتشار آلودگی به شهر جلوگیری می کند و پیشنهاد چند آرامستان به منظور جلوگیری از ترافیک در شهر است.